شعر و متن آگهی ترحیم مادر - مجله کامسا

مادر بهشت من همه آغوش گرم توست

گویی سرم هنوز بر بالین نرم توست

پیوسته در هوای تو چشمم به جستجوست

هر لحظه با خیال تو جانم به گفتگوست

مادرم رفتی و داغت به دل ماست هنوز

هر طرف می نگرم روی تو پیداست هنوز

مطمئن باش که یادت نرود از دل ما

مگر آن روز که در خاک گردد منزل ما

********

لذت هر زندگانی را صفای مادر است

سینه ام آکنده از مهر و وفای مادر است

عالمی در وصف او هرگز نمی گیرد قرار.

چون بهشت جاودانی زیر پای مادر است

********

مادر ای پرواز نرم قاصدک

مادر ای معنای عشق شاپرک

ای تمام ناله هایت بی صدا

مادر ای زیباترین شعر خدا

********

قلبم شده رنجور ز هجران تو مادر

فکرم شده این گونه پریشان تو مادر

********

یک زمان در خانه ما گنج نهانی داشتیم

مادر دلسوز و یار مهربانی داشتیم

خواب غفلت آمد و طوفان مرگ از ره رسید

جمله ویران شد اگر ما آشیانی داشتیم

********

سایه ای بود و پناهی بود و نیست

شانه ام را تکیه گاهی بود و نیست

سخت دلتنگم کسی، چون من مباد

این چنین غم قسمت دشمن مباد

********

شعله ای خاموش گشت و خانه ای بی نور شد

گوهر ارزنده ای پنهان به خاک گور شد

مادری شایسته از این عالم ناپایدار

چشم خود بربست و از چشم عزیزان دور شد

********

عمری که هست فانی قدر و بها ندارد

باغی که گشت بی گل، سیر و صفا ندارد

مادر که بزم ما را می داد شور و حالی

رفت از جهان و دیگر کاری به ما ندارد

********

مادرم ای رفته در خوابی دراز

یاس هایت توی ایوان گشته باز

گرچه گل هایت همه تنها شدند

با شقایق های آن جهان بساز

********

مادرم جای تو خالی ست به کاشانه ما

غمت آتش زده بر این دل دیوانه ما

شمع این محفل ما بودی و خاموش شدی

بعد تو رفته صفا دیگر از خانه ما

********

مادر در سوگ تو دل های ما پیوسته می گرید

سراپا همچو شمع بی فروغ آهسته می گرید

تویی در خاطر ناشاد ما تا آخرین لحظه

به یادت چشم ما چون ساغر بشکسته می گرید

********

فلک آخر ربودی گوهر یک دانه ما را

به خاموشی سپردی محفل و کاشانه ما را

ندانم از چه رو کردی شعار خویش گل چیدن

گل ما چیدی و بر هم زدی کاشانه ما را

********

باورم نیست مادر رفتی و خاموش شدی

ترک ما کردی و با خاک هم آغوش شدی

********

خانه را نوری اگر بود ز رخسار تو بود

ای چراغ دل ما از چه تو خاموش شدی

********

غم خانه است سینه من در فراق تو

آن کس که هست از غم من باخبر خداست

آگه نبودم از غم بی مادری ولی

مرگت پیغام داد که بی مادری بلاست

********

دیدی ای دل کـه خزان با گل و گلزار چه کرد

تیغ طوفان بلا با گل بی خار چه کرد

شعله شمع بـه آرامی و مظلومی سوخت

داغ آن با دل پروانه بی یار چه کرد

مادرم یاس ها عطرشان را از بوی تن تو به عاریت می گیرند

شبنم گل واژه اشک های توست ای شقایق دشتستان شکیبای

ای هم آغوش پروانه ها ای صفای گل سرخ ای نرگس عشق

تو از همه گل ها زیباتر و از همه آن ها خوش بوتری

در سالروز یاد تو عطر همه گل های شکفته را نثار وجودت می کنیم

********

تو گل سر سبد باغ جهانی مادر

من فدایت که سراپا همه جانی مادر

جان کنند فدای تو از آن خلق جهان

که به تایید جهان جان جهانی مادر

جز خدا با همه خلقت چو بسنجند تو را

باز ببینند که تو بهتر از آنی مادر

********

آن اختر روشنگر شب های پریشان

آزاد شد از قید و به ملاقات خدا رفت

او روشنی خانه ما بود و دریغا

کز خانه ما روشنی و نور و صفا رفت

افسوس دگر مادر شیرین سخنم در بر ما نیست

آن گوهر یک دانه پر مهر و وفا در بر ما نیست

آن سنگ شکیبا، ذاکر حق تا دم آخر

افسوس و صد افسوس دگر سایه او بر سر ما نیست

********

گشته اکنون چشم ما از درد و غم دریا مادر

ما چه گوییم بی تو از فردا و فردا ها مادر

تکیه گه بودی تو ما را ای همه امید ها

بی تو عالم ندارد رنگ شادی ها مادر

********

مادرم جای تو خالی ست به کاشانه ما

غمت آتش زده بر این دل دیوانه ما

شمع این محفل ما بودی و خاموش شدی

بعد تو رفته صفا دیگر از این خانه ما

********

عمری شکیبا درد کشیدی چه بی صدا

یک روز عصر پریدی چه بی صدا

راحت بخواب! گل نیلوفری بخواب

ما مانده ایم و غربت بی مادری بخواب

********

در نگاهت خستگی معنا نداشت

وسعت پاک تو را دریا نداشت

آه ای جاری تر از خورشید خوب

کاش هرگز نمی کردی غروب

ای دیده ببار چو مادر نیست دگر

آن سایه مهربان به سر نیست دگر

ز آن چهره پرتبسمش صد افسوس

جز عکس و ماتمی اثر نیست دگر

********

دگر آغوش مادر جای ما نیست

دریغا دامنش ماوای ما نیست

از آن روزی که از دار فنا رفت

کسی غمخوار و هم آوای ما نیست

********

صدفی بود که بشکست ز بیداد زمان

گوهری بود گرامی که به دریا برگشت

شبنمی بود که مهمان بود شبی

شامگاهان سوی عالم بالا برگشت

********

به یاد شمع رویت همچو پروانه می سوزم

تو رفتی من به جایت اندرین آشیانه می سوزم

گهی آیم کنار قبر تو با دیده گریان

گهی از مهربانی های تو در خانه می سوزم

********

چهل روز است روی خوبت را ندیدم مادرم

در فراقت شعر هجران می سرودم مادرم

کاش می مردم، نمی دیدم رفتی زیر خاک

خاک بر سر شد مرا زین غم که دیدم مادرم

********

فردا که زهرا پا به محشر می نهد

در صف خدمت گزارانش تو را جا می دهد

باز آنجا هم مرام مادری را پیشه گیر

جان مولا پیش زهرا دست ما را هم بگیر

********

مادرم دوست دارم از غمت با این دل سوزان بمیرم

در غمت شیون کنان با دیده گریان بمیرم

دوست دارم بوسه بر قبرت زنم با اشک چشم

در منار تربتت با این دل نالان بمیرم

********

قلبم شده رنجور ز هجران تو مادر

فکرم شده این گونه پریشان تو مادر

هر لحظه کنم آرزوی روی تو افسوس

دستم شده کوتاه ز دامان تو مادر

********

همی نالم که مادر در برم نیست

صفای سایه او بر سرم نیست

مرا اگر دولت و عالم ببخشند

برابر با نگاه مادرم نیست

********

دیدی ای دل که خزان با گل و گلزار چه کرد

تیغ طوفان بلا با گل بی خار چه کرد

شعله شمع به آرامی و مظلومی سوخت

داغ آن با دل پروانه بی یار چه کرد