چرا کالای داخلی برندسازی نشده است؟ - مجله کامسا

میثم توکلی در پاسخ به دلایل عدم پیروزیت برندینگ کالاهای داخلی در کشور اضافه کرد : یکی از مهم ترین عواملی که منجر به کاهش ارزش برندهای بزرگ در کشورمان می شود، دیدگاه مدیران ارشد نسبت به برندینگ است که فرآیند آن را به صورت یک پروژه می بینند در صورتی که برندینگ فرآیندی با نقطه شروع و بدون سرانجام است و توجه وافر شرکت ها فقط به یکی از ابعاد برندینگ ، صرفا برندآگاهی منجر به غفلت از دیگر ابعاد اصلی این حوزه شده است و بعلاوه نبود مدیریت آن نیز به از دست رفتن ارزش برندهای بزرگ منتج شده است .

این کارشناس برندینگ در جهت رسیدن به زبانی مشترک از تعریف برندینگ ، ادامه داد : برندینگ فقط خلق یک هویت مستقل برای کالا و خدمات در کسب و کار نیست بلکه هدف نهایی دستیابی به جایگاه اصیل و نامیرا در فکر مخاطب است چراکه کالا در کارخانه ساخته می شود ولی برند به واسطه تجربه در فکر مخاطب ساخته و پرداخته می شود تا به واسطه کسب این جایگاه ، انگیزه خرید و استفاده از خدمات بیشتر شود و در چند واژه خلاصه کرد : برند یعنی تفاوت ، وعده دادن و عمل در جهت تحقق وعده.

وی در بیان راهکارهای تقویت برندینگ کالاهای داخلی اضافه کرد : امروزه شرایط دستخوش تغییرات فراوانی بوده و شرکت ها از مرحله محصول محوری به سمت مشتری محوری پیش رفته اند و لذا برندهایی پیروز هستند که کرامت و ارزش های انسانی را سرلوحه سیاست های خود قرارداده و به آن پایبند باشند و یکی از عوامل تاثیر گذار در این حوزه را عمل به مسئولیت های اجتماعی (CSR) معرفی کرد و ادامه داد که افراد شرکت ها را همچون یک انسان متعهد و دوست در کنار خود می بینند و در تعامل با آن هستند لذا یاری به نیازمندها و محرومین اگر به رفتار خالصانه مبدل شود در دراز مدت خود را نشان می دهد و در طول این فرآیند اگر به فکر مردم باشید ، افراد سازمان های مهربان را به یکدیگر معرفی و سفیر برند آنان خواهند شد و نتیجه آن به افزایش اعتبار و ارزش برند منتهی می شود لذا در راستای تقویت این قسمت از برندینگ استفاده از استاندارد ارزشمند مسئولیت پذیری اجتماعی را پیشنهاد داد و جهت دستیابی به عملکرد جهانی تر استفاده از اصول آن را توصیه نمود.

این مشاور و مدرس برندینگ در ادامه یکی دیگر از عوامل عدم پیروزیت برندسازی داخلی را ناملموس بودن نتایج و ارزش اضافه کرده حاصل از آن دانست و اضافه کرد:در حال حاضر برند بخش عظیمی از سرمایه و ثروت بنگاه های مالی را شامل میشود و بازگشت سرمایه آن بسیار برای مدیران حائز اهمیت است اما کنترل دارایی های نامشهود من جمله برند را نمیتوان تنها با عوامل کیفی قابل اتکا دانست وشواهد تجربی حاکی از آن می باشد که این موضوع به نحوشایسته در کشورمان مورد توجه قرار نگرفته است و مدیران سازمان ها به علت عدم کنترل و مقدار گیری دارایی های نامشهود ، هزینه های مصروفی بابت برندینگ را اتلافی تلقی می نمایند که شاید نتیجه آن افزایش حجم فروششان باشد و رابطه شفافی بین هزینه های صورت گرفته و تغییرات فروش و ارزش برند وجود نداشت لذا خوشبختانه امروزه ابزار ارزشمند ارزشگذاری برند ISO10668 به عنوان شاخص ارزیابی عملکرد فرآیند برندینگ در سطوح بین المللی مطرح است که اثربخشی و مقدار ارزش خلق شده نسبت به سرمایه گذاری صورت گرفته را در مورد برند ، مقدار گیری میکند . لذا علاوه بر آنکه با برندسازی حجم فروش به واسطه شناخته تر شدن ماهیت و فلسفه وجودی سازمان رشد پیدا میکند ، سرمایه گذاری صورت گرفته در این راستا نیز قابل مقدار گیری ، قابل انتقال و فروش است .

منبع: تی نیوز