کشف بقایای یک ابرنواختر در اعماق اقیانوس هند! - مجله کامسا

به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای، ستاره ها هنگامی سوخت شان تمام می گردد، از بین می فرایند و گاهی اوقات این اتفاق با یک انفجار قدرتمند همراه می گردد که به ابرنواختر (supernova) معروف است. این ابرنواختر ها از خود، ماده ای را بیرون می رانند که در سراسر دنیا پخش می گردد.

اکنون ستاره شناسان دانشگاه ملی استرالیا ردپای یک ابرنواختر را درست در اینجا روی زمین کشف نموده اند که در اعماق اقیانوس هند دفن شده است. اعتقاد آن ها بر این است که بقایای این ابرنواختر باستانی حدود 33 هزار سال پیش به اینجا سفر نموده است.

ممکن است تعجب کنید که محققان چگونه تشخیص داده اند که این ها واقعاً بقایای یک ابرنواختر باستانی است. در پاسخ باید گفت به این دلیل که آن ها در نمونه های رسوبی جمع آوری شده از اعماق اقیانوس هند اثری از ایزوتوپ های رادیواکتیو آهن مشاهده کردند.

این نوع ایزوتوپ آهن معروف به 60 Fe در اینجا روی زمین فراوری نمی گردد. در واقع، آن را می توان تنها در پرتو های کیهانی یافت، به این معنی که این ماده باید حین انفجار ابرنواختر فراوری و منتشر شده باشد.

در ادامه این تحقیق برآورد شد که آهن طی 33 هزار سال گذشته با سرعت 3.5 اتم در هر سانتی متر مربع در سال رسوب نموده و از یک ابرنواختر یک میلیون ساله آمده است. دانشمندان همچنین فاش کردند که این انفجار حتما ذرات گرد و غباری پخش نموده است که هنوز هم ممکن است در فضای بین ستاره ای وجود داشته باشند.

محققان پراکندگی این ابرنواختر را تا ابر میان ستاره ای محلی (LIC) که یک ابر میان ستاره ای در کهکشان راه شیری است که 30 سال نوری وسعت دارد، ردیابی کردند. گفتنی است که منظومه شمسی ما هزاران سال است که در همین ابر حرکت می نماید.

زمانی که حباب محلی (ناحیه ای کم تراکم از ماده بین کهکشانی) درست شده احتمالاً شکلی گوی مانند داشته است. اگرچه هنوز شکل گوی مانند خود را از دست نداده، اما پس از سه میلیون سال کمی نامتقارن شده و توده هایی از ستارگان و ابر های ستاره ای به آن راه یافته اند که منظومه شمسی یکی از آن ها است. توده های نسبتا چگالی که درون حباب محلی قرار دارند را اصطلاحا ابر های میان ستاره ای می نامند. تا به امروز خورشید از ابر های میان ستاره ای زیادی گذشته است، اما در حال حاضر در هیچ ابر میان ستاره ای قرار ندارد.

این یافته ها در حال حاضر متقن نیستند و محققان می گویند که برای تأیید منبع دقیق ابرنواختر و زمان بندی اینکه که بخش های آن چه زمانی به سمت زمین آمده اند، باید مطالعات بیشتری انجام گردد.

جالب است بدانید که سیاره ما شامل بخش هایی از انفجار باستانی یک ستاره است.