بازوی روباتیک به یاری معلولان می آید - مجله کامسا

ناتان کوپلند چیزهایی در خصوص کاشت ها یا ایمپلنت های مغزی می داند. وی بیش از یک دهه پیش در یک تصادف رانندگی از قفسه سینه به پایین فلج شده است و اکنون در یک آزمایش ثبت نام نموده که به او یاری کرد تا حس لامسه خود را به یاری یک بازوی روباتیک بازیابد.

دانشمندان با کاشت تراشه هایی در مغز وی به او امکان کنترل یک دست رباتیک را دادند.

کوپلند به لطف این آزمایش جدید رابط مغز توانست هنگام برخورد دست روباتیک خود با سطوح یا اجسام مختلف، آنها را احساس کند. این بازخورد لمسی به او اجازه می داد تا اشیا را در نیمی از زمان معمول در مقایسه با آزمایش های بدون سیگنال های حسی و لامسه که از 20 ثانیه به 10 ثانیه رسید، بگیرد و حرکت دهد.

کوپلند طی سالیان اخیر از دست روباتیک استفاده می کرد و در استفاده از آن حرفه ای بود.

تیم تحقیقاتی دانشگاه پیتزبورگ برای سرعت بخشیدن به دست روباتیک وی، حسگرهایی از جمله حسگرهای گشتاور را در نوک انگشتان دست رباتیک قرار دادند. ضمن اینکه چهار آرایه میکرو الکترود کاشته شده در مغز وی، دستورات حرکتی را خوانده و سیستم حسی او را تحریک می نماید.

بنابراین وقتی کوپلند یک شیء مانند یک توپ را می گیرد، سیگنال های الکتریکی از حسگر گشتاور روی دست رباتیک به مغز وی منتقل می گردد که موجب تحریک الکترود متصل به انگشت متناظر وی می گردد.

به گفته کوپلند مشارکت وی در آزمایش های گذشته و سال ها وقت صرف کردن روی کنترل بازوی روباتیک موجب شد تا با این فرایند جدید بیگانه نباشد. وی گفت: من قبلاً هم با احساسات ناشی از تحریک مغزی کاملاً آشنا بودم. این احساس مانند فشار و سوزن سوزن شدن ملایم احساس می گردد.

تیم تحقیقاتی دانشگاه پیتزبورگ تنها گروهی نیستند که رابط های ماشین و مغز را آنالیز می نمایند. به عنوان مثال تراشه های کاشته شده درون سر کوپلند توسط شرکتی موسوم به بلک راک نوروتک(Blackrock Neurotech) که رقیب شرکت نورالینک ایلان ماسک است، ساخته شده است.

این آزمایش جدید از پشتیبانی آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی پنتاگون(DARPA) برخوردار بود. علاوه بر این، شارلین فیشر یکی از محققان درگیر در این مطالعه یکی از مهندسان سخت افزار در شرکت اپل است.

اگرچه این فناوری در مرحله اولیه اثبات مفهوم است، اما محققان از آن به عنوان جدیدترین موفقیت و گامی به جلو برای رابط های تراشه مغز یاد می نمایند.

رابرت گانت محقق ارشد این مطالعه از گروه پزشکی فیزیکی و توانبخشی دانشگاه پیتزبورگ می گوید: ما از نظر واقع بینانه جلوه دادن احساسات و آوردن این فناوری به خانه های مردم هنوز راهی طولانی در پیش داریم، اما هرچه به بازآفرینی ورودی های طبیعی به مغز نزدیکتر شویم شرایط بهتری خواهیم داشت.،ایسنا