سریال سطح؛ زنی در پی راز خودکشی خودش
به گزارش مجله کامسا، مضمون فراموشی همیشه این قابلیت را دارد که داستان هایی معمایی و رازآلود را حول محور خودش شکل بدهد؛ فیلم های مثل پیش از آنکه بخوابم (2014)، ممنتو (2000) و جادۀ مالهالند (2001) فقط چند نمونه از آثاری هستند که از این مضمون برای ساختن داستان هایی عمیق و معماگونه استفاده کرده اند. سریال سطح هم به طور کلی از همین جنس است.
به گزارش خبرنگاران؛ طرح کلی داستان این سریال واقعا هوشمندانه است، هرچند که خیلی خلاقانه و تازه نیست. شخصیت اصلی سریال زنی به نام سوفی است که ظاهرا یک بار دست به خودکشی زده و سعی کرده که خودش را در دریا غرق کند. اما او را در حالیکه سرش در اثر برخورد با بدنۀ کشتی به شدت صدمه دیده بوده نجات داده اند. حالا او حافظه اش را از دست داده و هیچ خاطره ای از قبل از خودکشی اش ندارد. حتی ماجرای خودکشی اش را هم دیگران برای او تعریف کرده اند. در واقع او الان اصلا نمی داند چرا خودکشی کرده. زندگی او ظاهرا روال خوبی دارد؛ شوهرش به او محبت می کند و از نظر مالی هم در وضع بسیار مناسبی است.
اما یک روز سوفی با مردی ملاقات می کند که به او می گوید حادثه ای که برایش پیش آمده خودکشی نبوده و شوهرش هم آن کسی نیست که او فکر می کند. سوفی سردرگم می شود و به همه چیز شک می کند. او در تلاش برای پیدا کردن ردی از گذشته به سراغ فایل های قدیمی خودش در کامپیوتر شخصی اش می رود و بعد از اینکه به طور اتفاقی رمز عبور فایل ها را پیدا می کند، متوجه می شود که پیش از خودکشی داشته به همسرش خیانت می کرده است. از این جا ماجرا پیچیده تر و سردرگمی های سوفی بیشتر می شوند. آیا او واقعا خودکشی کرده یا کسی او را به دریا انداخته است؟
داستان سریال پتانسیل بالایی برای ایجاد چرخش های غافلگیرکننده دارد و فضای معماگونه و رازآلود بر همۀ لحظات و سکانس ها حاکم است. یعنی هیچ گفتگو و هیچ رفتاری نیست که احتمال کشف یک راز تازه در آن وجود نداشته باشد. بینندۀ سریال هم درست مثل سوفی به همه چیز مشکوک می شود و در هر مواجهه ای با دیگران سعی می کند از لابه لای حرف های آن ها سرنخی دربارۀ گذشته پیدا کند. این که کارگردان ما را دقیقا در موضع شخصیت اصلی سریال قرار داده تا دنیا را از نگاه او ببینیم، یکی از جنبه های مثبت سریال است. ما هیچ چیزی نمی بینیم که سوفی ندیده باشد و از هیچ چیزی که او مطلع نباشد مطلع نیستیم.
بازی گوگو امباتا راو از نقاط قوت برجستۀ این کار است. سردرگمی و اضطراب های عمیق او و تلاشش برای حفظ ظاهر، کاملا در حرکات چهره و رفتارش جلوه گر است. او دقیقا حالت کسی را دارد که همه چیز در اطرافش عادی است، اما می داند که در عمق قضایا حتما یک جای کار می لنگد. الیور جکسون کوهن هم که نقش شوهر سوفی را بازی می کند، علاوه بر اینکه ظاهری بسیار مهربان و نوازشگر از خودش نشان می دهد، اما نوعی راز و رمز در چهره و نگاه و لحن حرف زدنش هست که احساس خطر و تردید را به بیننده منتقل می کند.
اشکالاتی هم در سطح وجود دارد که تا حدی باعث سطحی شدن آن شده اند. ریتم سریال آنقدر ها که باید پرشتاب نیست و دیالوگ ها هم آنقدر که انتظار داریم گیرا نیستند و تاثیر مهمی در فرایند داستان ندارند. ما سراپا گوش هستیم که از میان گفتگو ها راز و رمز هایی تازه را کشف کنیم، اما در واقع بیشتر دیالوگ ها نهایتا چنین انتظاری را برآورده نمی کنند. بعض از عناصر داستان هم (مثل ماجرای ویدئویی که خیانت سوفی را آشکار می کند) به شدت مصنوعی و غیرقابل باور از کار درآمده اند و فضای رازآلود داستان را تنزل داده اند.
با این حال اگر هدف یک سریال ایجاد جاذبه و کشش و سرگرم کردن مخاطب باشد، سطح با معما های پیچیده و بازی های خوبش تا اندازۀ زیادی به این هدف دست پیدا کرده است؛ شاید کلیت داستان و عناصر مختلف آن گاهی کلیشه ای و سطحی به نظر برسند، اما خوب از کار درآوردن کلیشه هم شاید خودش هنری باشد!
- بازیگران: گوگو امباتا راو (Gugu Mbatha-Raw)، الیور جکسون کوهن (Oliver Jackson-Cohen)، و دیگران
- تاریخ انتشار: از 7 مرداد
- امتیاز: 5.8/10