از استعدادهای خود شناختی دارید!؟
به گزارش مجله کامسا، استعداد خود را چطور و چگونه بشناسیم؟
استعدادیابی و شخصیت شناسی، از جمله حوزه هایی هستند که به شدت در معرض ساده سازی و آزمون پردازی قرار می گیرند.
اگر چه آزمون استعدادیابی یا هر شیوه دیگری برای سنجش استعداد می تواند مفید باشد، اما منطقی تر است که استعدادیابی و شناسایی استعدادها را قبل از هر چیز، از طریق خلوت کردن با خودمان و اندیشیدن در خصوص توانمندی هایمان شروع کنیم. در ادامه با خبرنگاران همراه باشید.
توجه داشته باشید که شناسایی استعدادها و تصمیم گیری بر اساس آنها، الزاماً به معنای انتخاب رشته یا شغلی کاملاً متفاوت نیست.
استعدادیابی و شناسایی استعدادها در نهایت از طریق خود ما انجام می گردد. شاید ساعاتی خلوت کردن، مرور کردن خاطرات، به یادآوردن فعالیتهایی که دوست داریم و مواردی که از آنها لذت نمی بریم، برای شناسایی استعدادها و برنامه ریزی برای پرورش استعدادها، مفیدتر و اثربخش تر باشد.
گاهی فقط تغییر گرایش و زمینه تحصیلی یا زیرمجموعه تخصصی خود، می توانیم در حوزه فعلی باقی بمانیم اما لذت و موفقیت بیشتری را تجربه کنیم.
اگر سن ما بالا رفته و بسیاری از تصمیم های شغلی و تحصیلی را هم گرفته ایم، استعدادیابی هنوز برای ما مفید است
استعدادیابی فقط برای انتخاب شغل یا انتخاب رشته تحصیلی نیست.
چون همه زندگی در شغل یا رشته تحصیلی خلاصه نمی گردد.
توجه به استعدادها و توانمندی ها، حتی در مسئله ساده ای مانند سرگرمی یک روز تعطیل هم می تواند احساس بهتر و لذت بیشتری را برای ما ایجاد کند.
هنوز بسیار پیش می آید که پدر و مادرها، استعداد شغلی را با استعداد اشتباه می گیرند.
نظرات غیرعلمی و غیردقیق و بعضاً نادرست که پدر و مادرها با جدیت در خصوص بچه ها خود ابراز می نمایند، نشان می دهد که اگر کسی فرزندی دارد، بهتر است بحث استعدادیابی را به خوبی بشناسد.
در غیر این صورت با بیان حرفهایی مانند اینکه فرزندم استعداد پزشکی دارد یا استعداد مهندسی دارد یا در درسهای حفظ کردنی بهتر از درسهای فهمیدنی است، عملاً به جای استعدادیابی به برچسب گذاری غیرعلمی خواهیم پرداخت.
جوانان و نوجوانان در آستانه ورود به دانشگاه و یا در دوران دانشجویی نیازمند آشنایی با بحث استعدادیابی هستند
ما در انتخاب رشته دانشگاهی عموماً به ترجیحات جامعه و یا ترجیحات والدین و در برترین حالت بهترجیحات خود توجه می کنیم.
در حالی که ترجیحات و توانمندی ها الزاماً یکسان نیستند.
ممکن است ترجیح من، تحصیل در حقوق و وارد شدن به حوزه وکالت باشد. اما در استعداد تحلیلی و یا در استعداد استقرا، از توانمندی بالایی برخوردار نباشم.
بی توجهی به استعدادها و توانمندی ها و تصمیم گیری صرفاً بر اساس ترجیحات، اگر ممکن است با کوشش مضاعف و تحمل سختی ها از ما فرد موفقی بسازد، اما به احتمال زیاد ما را گرفتار خستگی، فرسودگی و استهلاک فراوان نیز، خواهد نمود.
منبع: الی گشت